Corren os anos trinta en Madrid e as traballadoras dun distinguido salón de té próximo á Porta do Sol axustan os seus uniformes para comezar unha nova xornada laboral. Antonia é a máis veterana, aínda que nunca ninguén lle recoñeceu a súa competencia. Á pequena Marta a miseria volveuna decidida e ousada. Paca, na treintena e beata, pasa as súas horas de lecer nun convento e Laurita, a afillada do dono, tense por unha «moza moderna». Unicamente Matilde ten ese «espírito revoltoso» que se expón unha existencia diferente. Todas traballan por un salario de fame e unha absoluta falta de expectativas. Están afeitas calar: fronte ao xefe, fronte ao marido, fronte ao pai.