000			02070nam a2200217 i 4500
008			071207s1995 sp g 000 1 glg d
017			_aVG 454-1995
020			_a8475079075
080			_a82N G
100	1		_aMéndez Ferrín, Xosé Luís _eaut _9249069
245	1	0	_aElipsis e outras sombras _c/ Xosé Luís Méndez Ferrín.
260			_aVigo _b: Edicións Xerais de Galicia _c, 1995
300			_a107 p. _c; 21 cm.
490	1		_aNarrativa
505			_a Oito relatos: «Prólogo. Impunidade» Seis contos:Elipsis, Partisán 4, Ela, Boomerang, O delito, Explosión e Labirinto «Epílogo. Ditadura das cousas»
520	3		_aO primeiro relato fainos ver a continuidade ideolóxica entre un usureiro vilego ignorante e reaccionario, e o seu fillo, señorito en Santiago e Madrid, que participará, realizándose plenamente como asasino fascista, nas matanzas posteriores ó levantamento militar de 1936. O último conto transmítenos a voz dunha muller burguesa que, mentres critica o exceso de atención á realidade por parte dos progresistas, pretende coñecer a verdade espiritual e non cesa un momento de aconsellar o consumo de miles productos, para finalmente declarar o seu enorme interés polo producto rei da sociedade que adora: o diñeiro. Os seis relatos centrais, empezando por «Elipsis», son seis variacións sobre un mesmo tema: a loita de clases. Clases que case sempre aparecen configuradas como castes, unhas mantedoras e outras sufridoras de sistemas de producción e maquinarias represivas que reducen ó ser humano á condición de animal inferior, atrapado en tradicións, en ritos, en labirintos deseñados dende o poder para perpetuarse. Nesta dinámica de represión e resistencia, os oprimidos viven instalados na derrota coma unha condena perpetua. Non obstante a vinganza e o triunfo, como en «Elipsis», pode chegar algún día, no remate dun ciclo, para quen conserva o cerne da súa identidade intacto.
521			_aBAC
650			_aFascismo _918411
650			_aLoita de clases _9123331
997			_e2